Maple Rhapsody Talk

คำเตือน นิยายอาจมีฉากแสดงความรักที่ร้อนแรง 

ผู้อ่านควรมีอายุ 15 ปีขึ้นไป

อ่านได้ทั้งในรูปแบบพ็อคเก็ตบุ๊คและ e- book แล้ววันนี้ !

Maple Rhapsody

เพลงรักใบเมเปิ้ล

(534 หน้า!!!)

นิยายรักท่ามกลางเกล็ดหิมะโปรยปราย

ความอ่อนหวาน ร้อนแรง และมิตรภาพระหว่างวิคกี้

กับเพื่อนชายสุดเพอร์เฟ็คท์ทั้ง 5 คนที่พลาดไม่ได้

หากรีดเดอร์ยังมีอายุไม่ครบ 15 ปีกรุณาหยุดอ่านตั้งแต่บรรทัดนี้นะคะ

 ต้องขอโทษด้วยค่ะ

 “แย่จัง ฉันต้องกลับบ้านละ” ฉันบอกอย่างขัดใจก่อนจะขยับร่างจะลงจากเปียโน

แต่นิคละมือจากคีย์และลุกขึ้นโดยที่สายตาไม่เคลื่อนไปจากฉัน “เดี๋ยวสิวิคกี้”

ลมหายใจของฉันสะดุดไป ฉันเหม่อมองนัยน์ตาแสนสวยราวกับเจ้าชายของเขาก่อนที่นิคจะพูดสิ่งที่ทำให้ทั้งร่างของฉันร้อนวาบ  “ฉันอยากจะลองเล่นเธอบ้าง”

“เอ๊ะ...? เล่น...?”

“ฉันอยากจะลองสัมผัสเธอเหมือนที่ฉันเล่นเปียโน”

แล้วในแสงสลัวที่ดวงตาสวยแทบลืมหายใจของเขาจ้องมองฉันอย่างลึกซึ้งกว่าเก่า มือข้างหนึ่งของนิคก็เคลื่อนมารั้งใบหน้าของฉันให้เงยขึ้นมองเขาอย่างแผ่วเบา แล้วปลายนิ้วหัวแม่มือของเขาก็ไล้ไปตามริมฝีปากของฉัน

“นิค...?”

ใบหน้าของเขาเคลื่อนใกล้เข้ามา...ใกล้จนลมหายใจอุ่นของร่างที่สูงกว่ารินรดแผ่วลงบนผิวหน้าของฉัน

แล้วนิคจูบฉัน จูบอย่างอ่อนหวานและแนบแน่นที่ริมฝีปาก และแค่จูบเดียวก็พอที่จะทำให้ฉันหลอมละลาย

เนิ่นนานก่อนที่เขาจะถอนริมฝีปากออก ทว่าก็ยังปล่อยให้มันลอยชิดอยู่ติดริมฝีปากของฉัน “วิคกี้ เธอน่ารักจัง”

สติของฉันเหมือนหลุดลอยไปแล้วตอนที่ริมฝีปากของนิคทาบทับลงมาบนริมฝีปากของฉันอีกครั้ง รุนแรงกว่าครั้งแรก หัวใจของฉันเต้นถี่และแรง ฉันหลับตารับสัมผัสแสนหวานที่เขาหยิบยื่นให้ แล้วเมื่อลืมตา ...ดวงตาสีเทาที่ดูสีเข้มและร้อนขึ้นนั้นก็ทำให้ฉันหายใจขาดห้วงไป

“ตัวของเธอจะให้เสียงแบบไหนกันนะ คงจะเป็นเสียงหวานสูงใช่หรือเปล่า...? ”

ฉันหยุดหายใจครั้งเมื่อนิคจูบฉันซ้ำ และครั้งนี้มือและแขนอุ่นร้อนของเขาสัมผัสฉัน ลากไปบนผิวกายและกอดฉันไว้อย่างอ่อนหวาน ฉันรู้สึกราวกับทั้งร่างสั่นไหวและเปราะบาง ริมฝีปากของนิคผละจากริมฝีปากของฉันแล้วเพื่อที่จะเคลื่อนไปที่ข้างแก้ม กดย้ำเรื่อยไปถึงซอกหู ก่อนจะเคลื่อนต่ำลงไปที่ลำคอของฉันอย่างอ่อนหวาน...ทว่าก็รุกเร้ากว่าทุกครั้ง

กึง...

 รู้ตัวอีกทีร่างของฉันก็ถูกกดลงกับเปียโนแล้ว แผ่นหลังราบไปกับผิวไม้เนื้อโปร่งหอมเย็นที่มันวาว เส้นสายที่ขึงตึงอยู่ภายในสั่นไหว นิคยังคงกอดและสัมผัสฉัน ร่างของเราชิดใกล้ ริมฝีปากและปลายนิ้วของนิคทำให้ฉันร้อนผ่าวและหลอมละลาย...

อะแฮ่ม...รีดเดอร์รู้แล้วใช่ไหมคะว่านิยายรักอบอุ่นหัวใจเรื่องนี้เป็นแนวฮาเร็มชาย (Reversed Harem) ที่มีหนุ่มน่าหลงใหลถึง 5 คน...? 

หากรีดเดอร์ท่านใดคิดว่าไม่ถนัดอ่านนิยายแนวนี้กรุณาคลิ๊กไปหน้าอื่นนะคะ ขอบคุณค่ะ

อ่านฉบับเต็มของ Maple Rhapsody ได้เลย

กรุณาคลิ๊กที่นี่ค่ะ

“เฮ้ พวก” อันธพาลที่พาฉันมาร้องทักเพื่อนในแก๊ง “ดูสิ ฉันพาใครมาด้วย”

ผู้ชายสี่คนนั้นก็เลยหันมาแทบจะพร้อมเพรียงกัน ทันใดนั้นฉันก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก ราวกับโลกได้หยุดหมุนไปต่อหน้าต่อตาฉัน เพราะภาพที่เห็นข้างหน้าเป็นภาพที่ฉันไม่มีทางเชื่อว่าจะเป็นความจริงได้

นักศึกษาชายสี่คนยืนเรียงกันอยู่ในร่างหล่อสูงที่เท่ไร้ที่ติ และถึงเขาจะยืนเฉยๆ ก็ยังดูเหมือนกลุ่มนายแบบกำลังโพสต์ท่า แต่ละคนหล่อเต็มพิกัดแบบไม่ต้องคิด ด้วยความสูงเกิน 180 ซม. รูปร่างได้สัดส่วน และหน้าตาที่หล่อเหลาอย่างร้ายกาจ พวกเขาน่าจะทำให้ผู้หญิงทุกคนที่เห็นเผลอมองค้างจนเดินชนต้นเมเปิ้ลที่ขึ้นอยู่เต็มแคนาดาได้ และพวกเธอต้องหัวโนด้วยแน่นอน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้ชายทั้งสี่คนนี้คงดื่มนมวันละสองลิตรทุกวันมาตั้งแต่เกิด และดูแลร่างกายด้วยออกกำลังกับเทรนเนอร์ส่วนตัวทุกวัน มันทำให้พวกเขาดูเหมือนกำแพงนายแบบ โดยเฉพาะตอนที่นักศึกษาชายที่ช่วยฉันไว้เดินพาฉันเข้าไปใกล้ ส่วนตัวเขาเองก็เดินไปยืนข้างๆ พวกนั้นแล้วหันกลับมาทางฉัน กลายเป็นภาพซุปเปอร์โมเดลชายห้าคนที่สูง หล่อ หน้าใส และร้อนแรงกระแทกตาอย่างไม่น่าเป็นไปได้

แต่ที่น่าตกใจก็คือ หนึ่งในห้าคนนั้นก็คือชายผมสีบลอนด์เงางามที่น้องๆ มัธยม มาแอบถ่ายรูปจนตกต้นไม้ และเป็นคนเดียวกับที่ฉันเอาคราบลิปสติกไปประดับบนเสื้ออย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ความตกใจของฉันไม่หยุดอยู่แค่นั้น เพราะเมื่อฉันเห็นชายคนที่ยืนถัดมาก็ยิ่งทำให้ฉันเชื่อว่าโลกนี้เต็มไปด้วยเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เขาคือนักศึกษาชายผมสีดำตาสีฟ้าที่เดินสวนกับฉันเมื่อเช้านั่นเอง

อ่านทั้งเรื่องเป็นรูปเล่ม 520 หน้าหรือในรูปแบบ E-book ได้แล้ววันนี้

รีดเดอร์ที่สนใจ  E- book จิ้มปกเลยค่ะ

หรือกอดพ็อคเก็ตบุ๊คให้สบายในราคาเบาๆ สุดคุ้ม 543 หน้า

ในราคา 319  บาท เท่านั้น 

สนใจกรุณา :

1.       โอนเงินค่าหนังสือ 319 + ค่าส่ง 30 บาท รวม 349 บาท (ย้ำ! ถูกมากสำหรับนิยายกว่า 500 หน้านะคะ ><) มาที่บัญชีออมทรัพย์ ธ.ไทยพาณิชย์สาขาบิ๊กซีหางดง2  หมายเลขบัญชี 406-387614-3 เอื้องอลิน จึงสกุลรุจิเรข

2.       ส่งหลักฐานโอนเงินเ (เช่นสลิป หรือแคปหน้าจอในกรณีโอนออนไลน์) พร้อมชื่อที่อยู่ เบอร์โทรสำหรับติดต่อจัดส่งมาที่ inbox ของ www.facebook.com/welovefictionclub  

หรืออีเมลล์ alacampanella@yahoo.com 

หรือ Line Id. Ung-alin

3.       กรุณาเก็บหลักฐานการโอนเงินไว้จนกว่าจะได้รับข้อความยืนยันค่ะ

4.       หลังจากนั้นจะส่งหนังสือไปให้อ่านข้างหมอนนะคะ

“สวัสดี ฉันชื่อแซค” ผู้ชายคนแรกทักฉันด้วยเสียงเพราะใสเหมือนกีต้าร์ เขาเป็นคนร่างสูงที่หน้าตาดีอย่างเหลือเชื่อ เส้นผมเซ็ตทรงอย่างดีสีคาราเมลสวยน่ามองอย่างประหลาด ดวงตาสดใสน่ารักสีเดียวกัน มีเขี้ยว มีลักยิ้ม ดูใจดีและขี้เล่นที่สุด และคำเดียวที่เหมาะกับเขาก็คือสมบูรณ์แบบ!

“สวัสดี ฉันชื่อเคนตัน” คนต่อมาแนะนำตัว เขาดูอ่อนโยนและอารมณ์ดี แต่ก็หล่อเหลาและคมเข้มไร้ที่ติ ยิ้มของเขาอบอุ่นและเป็นประกายด้วยดวงตาสีฟ้าอ่อนๆ ที่เมื่อหรี่ลงแล้วสวยมากทีเดียว ดูราวกับดวงตาของหมาไซบีเรียนฮัสกี้หรือเสือขาวที่เด่นสว่าง ผมซอยทรงเท่ของเขาเป็นสีช็อคโกแล็ตเบลเยี่ยมที่สะดุดตา

“เอ๊ะ? ฉันว่าฉันเห็นนายวิ่งจูงหมาผ่านหน้าฉันไปเมื่อเช้าระหว่างทางมาที่นี่ล่ะ”

เขายิ้มออกมา

“ยินดีที่ได้รู้จัก” ฉันบอกสองคนแรกที่แนะนำตัวเสร็จ ไม่แน่ใจว่าควรจะเช็คแฮนด์เขาด้วยไหม ฉันได้แต่หวังว่าตัวเองไม่ได้กำลังอยู่ต่อหน้านายแบบหรือดารา  

ถัดมาก็เป็นเวลาของชายผมบลอนด์ที่ฉันหลงนึกว่าเป็นนกหายากจะต้องแนะนำตัว และเขาโชคร้ายจริงๆ ที่ต้องซักเสื้อตั้งแต่เช้าเพราะความซุ่มซ่ามของฉัน ร่างสูงของเขาดูเท่และเนี้ยบอย่างน่าแปลกใจ ผิวก็ขาวจัดราวกับหิมะ ดูเข้ากันกับเส้นผมสีซิลเวอร์บลอนด์ที่งดงามจับตา มันทำให้เขาดูราวกับเจ้าชายที่สง่างามของแก๊งเลยทีเดียว

“ฉันชื่อนิค” เขาแนะนำตัว

“นิค?” ฉันทวนชื่อที่สั้นและน่ารักของชายที่ถึงจะอยู่ท่ามกลางเพื่อนที่หล่อเหลาแต่ก็ยังเด่นออกมา อาจจะเพราะเขาสูงกว่าเพื่อนคนอื่นเล็กน้อย  “มาจากชื่อเต็มว่านิโคลัสเหรอ”

“เปล่า” เขายิ้มบางที่ดูสง่างามราวกับเจ้าชาย “ย่อมาจากนิกิต้า”

“ชื่อแบบรัสเซียเหรอ? ”

เขายิ้มบางออกมาอีกครั้ง ฉันเผลอคิดไปว่าบางทีเขาอาจจะเป็นเป็นคุณชายลูกเศรษฐีเจ้าของบ่อน้ำมันก็ได้

 “ยินดีที่ได้รู้จัก” ฉันบอกไป

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”

แล้วเวลาที่คนถัดไปจะแนะนำตัวก็มาถึง เขาคือชายผู้มีเส้นผมสีดำปรกเหนือดวงตาสีฟ้าที่เด่นสะดุดตา ชายที่เพียงแค่เดินสวนกันครั้งแรกก็ทำให้เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันเหลียวหลังกลับไป...อีกทั้งเป็นชายปริศนาที่ทำให้มวลอากาศรอบข้างเคลื่อนไหว... หัวใจของฉันเต้นผิดจังหวะอย่างที่ตัวเองไม่เข้าใจ

“ฉันชื่อแคมม์ จากชื่อเต็มว่าแคเมรอน”

“แคเมรอน...”  ในที่สุดฉันก็รู้ชื่อของเขาจนได้ รู้สึกราวกับร่างของตัวเองปลิดปลิวและล่องลอยไป คงเป็นความรู้สึกที่คล้ายเวลาคนเราได้รู้จักนามอันลึกลับของทูตสวรรค์ หรือไม่ก็ได้ล่วงรู้ปริศนาที่งดงามบางอย่าง และเป็นอีกครั้งที่มวลอากาศวูบไหวรายรอบฉัน หรืออาจเป็นหัวใจของฉันที่เต้นรัวก็ได้

อ่านให้สนุกนะคะ

-  D a y d r e a m  -

www.facebook.com/welovefictionclub

Maple Rhapsody เพลงรักใบเมเปิ้ล Daydream www.mebmarket.com คำเตือน!! ฉากแสดงความรักในเรื่องนี้ร้อนแรงกว่าใน Sweet Maple Rhapsody (Original) อาจทำอันตรายแก่เส้นเลือดในจมูกของท่านและทำให้เลือดกำเดาออกได้ ผู้อ่านต้องมีอายุ 15 ปีขึ้นไป“สวยจัง” ฉันพึมพำ เหม่อมองกลีบสีน้ำเงินเข้มลึกล้ำที่แสนน่าหลงใหล บางสิ่งในวังวนที่ลึกลงไปในดอกไอริสทำให้ฉันคิดถึงแคเมรอน “สวยเหมือนทุกอย่างที่นี่ งดงามจนน่าประหลาดใจ...” ฉันจ้องมองแคมม์ “และเหมือนนาย...”แคมม์นิ่งมองฉันยาวนาน ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เกินไปเมื่อฉันเอ่ยขอ “หลับตาสิ...”แล้วเขาหลับตาลงตามคำขอของฉัน ก่อนที่ฉันจะเขย่งเท้าขึ้นจนใบหน้าเกือบจะเคลื่อนสูงขึ้นไปอยู่ระดับเดียวกันกับเขา ฉันยิ้มบางก่อนจะกระซิบออกไป “แคเมรอน ฉันรักนาย...”แคมม์นิ่งไป ร่างสูงคล้ายหยุดหายใจเมื่อฉันเคลื่อนก้านดอกไอริสสูงขึ้นไป ให้ปลายกลีบนุ่มบางแตะแผ่วลงบนแก้มของเขาราวกับจุมพิตที่น่าหลงใหล...“เมื่อกี้...แทนจูบของฉันนะ...”......เจ้าชายนิทรา...ฉันละสายตาจากร่างที่ราวกับรูปปั้นสีขาวไร้ที่ติในแสงแดดอุ่นของยามบ่าย รีบเดินด้วยปลายเท้าไปที่กระเป๋าและหยิบเกมออกมา แล้วฉันก็รีบเดินกลับไปที่ประตู หยุดนิ่งอีกครั้งเมื่อผ่านแคมม์ ร่างนั้นกำลังขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้าตามจังหวะหายใจลึกยาวที่แสดงว่าเจ้าตัวกำลังหลับสนิท เขาหนุนหัวของตัวเองไว้บนแขนข้างหนึ่ง มือข้างซ้ายที่วางราบอยู่บนตัวมีผ้าพันแผลมัดไว้ และผ้าสีขาวนั้นปรากฏเลือดสีแดงซึมออกมาจางๆ เลือดที่ซึมอยู่ไม่ใช่ตำหนิ แต่ทำให้เขาดูแข็งแกร่งและงดงามขึ้นจนยากจะละสายตาไปได้ รู้ตัวอีกทีฉันก็โน้มตัวลงไปใกล้ๆ แคเมรอนแล้ว...ไม่ว่าจะเพราะอะไร รู้สึกราวกับตัวเองคือเจ้าชาย และแคเมรอนคือเจ้าหญิงนิทราแล้วฉันจูบแคเมรอน กดริมฝีปากอย่างแผ่วเบาลงบนริมฝีปากสีแดงเรื่อของเขา ความทรงจำเก่าๆ ที่งดงามราวกับภาพวาดในแสงแดดย้อนกลับมา แล้วเวลาที่เปราะบางนั้นก็ราวกับถูกขึงหยุดเอาไว้

Sweet Maple Rhapsody (Original) Daydream www.mebmarket.com ...แล้วมันก็เริ่มขึ้น... ริมฝีปากของนิค...งดงามและอุ่นจัด...เคลื่อนมาทาบทับริมฝีปากของฉัน...ฉันได้ยินเสียงหายใจลึกของเขา...ราวกับจะผนึกสัมผัสที่เขาได้จูบฉันไว้ให้นานแสนนาน หลายวินาทีผ่านไปเขาก็ถอนริมฝีปากออกอย่างเนิบช้าเพื่อที่จะจ้องตาฉันในระยะใกล้ขนาดปลายจมูกแตะกัน เขาไม่ได้แค่บอกรักฉันด้วยบทเพลง แต่ด้วยความเงียบและการรอคอยด้วย เวลานี้นิคกำลังอ่านและค้นลึกลงไปในหัวใจของฉัน ...ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะมั่นใจที่จะเคลื่อนมาสัมผัสกับริมฝีปากของฉันอีกครั้ง...และครั้งนี้อย่างแน่ใจและลังเลน้อยกว่าเดิม นิคจูบฉัน...จูบอย่างทะนุถนอมราวกับจูบของเจ้าชายที่ได้เลือกซินเดอเรลลาเป็นคนรัก ...และราวกับมันเป็นแค่การสัมผัสกันของกลีบดอกไม้...ฉันกำลังจูบกับนิกิต้างั้นเหรอ...? รู้สึกเหมือนมันเป็นแค่ความฝัน...และเสียงนุ่มแผ่วของเขาที่กำลังเอ่ยขอกับฉันก็เป็นเพียงแค่…...ความฝัน...?“ฉันชอบเธอ คบกับฉันนะ”

Vampire and I : ซากุระในสายฝน Daydream www.mebmarket.com ยินดีต้อนรับสู่ความมืดที่แสนงดงามและน่าหลงใหล กับนิยายแฟนตาซีรักแนวดาร์คและโรแมนติกที่จะทำให้คุณหลงใหลแวมไพร์…ตลอดไป......“นานะมองลำคอของไซโตะที่สะท้อนแสงหม่นจากหน้าต่าง...ร่างนั้นที่หล่อเหลาจนกลายเป็นความงดงามกำลังหลับใหล......ได้กลิ่นกายของไซโตะ เธอเคลื่อนใบหน้าใกล้เข้าไป…แต่แล้วเธอชะงัก ข่มตาหลับ ก่อนจะผละจากเขาและลุกกลับไปที่เตียงในความมืดและเงียบหลังจากเธอเดินกลับไป ไซโตะลืมตาขึ้น เมื่อครู่นานะมาที่นี่ เขารู้เพียงเมื่อครู่...เธออยู่ใกล้ๆ เขานี่เอง...” หากคุณชอบความมืด ความงดงาม และความลี้ลับ นิยายเล่มนี้คือนิยายสำหรับท่าน“ไซโตะลากตัวนานะกลับมาที่ห้องแล้ว เขาล็อคประตูทันที“ฉันยังออกล่าไม่เสร็จเลยนะ” เธอบอกอย่างเสียอารมณ์ “เปิดให้ฉันออกไป ฉันไม่ฆ่าใครเหมือนแวมไพร์ใจร้ายตัวอื่นหรอกน่ะ”แต่ไซโตะคว้ามือของนานะที่กำลูกบิดประตูและกำลังจะแก้ล็อคออก ก่อนจะดึงมือนั้น ทำให้ทั้งตัวนานะลอยเข้าไปชนกับร่างของเขา“ไซโตะ ?” ร่างสูงรั้งมือของนานะแน่น อีกมือรั้งท้ายทอยใต้เส้นผมดำยาวเข้าไปที่ลำคอของเขาเอง “ดื่มเลือดฉันสิ”“!!?? นาย...”“ดื่มเลือดฉัน” ...ตึกตัก...นานะได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นผิดจังหวะออกไปจากเดิม ไซโตะอยู่ใกล้เกินไป “ฉันไม่แคร์ว่าเธอรู้สึกยังไงกับฉัน ที่ฉันต้องการก็คือฉันไม่อยากให้เธอดื่มเลือดใครอีก” นิ้วเรียวยาวของไซโตะรั้งปกเสื้อของตัวเองลง “ดื่มเลือดของฉันคนเดียวเท่านั้น”

Vampire and I : รักนายแวมไพร์ของฉัน Daydream www.mebmarket.com ...ใครจะรู้ล่ะว่าโลกของแวมไพร์เป็นยังไง...?…แวมไพร์ เลือด ความงดงาม ชีวิตอมตะ เรื่องพวกนั้นน่ะเป็นตำนานและคำบอกเล่าเกี่ยวกับแวมไพร์ที่พวกเราได้ยินมานานแล้ว แต่มีฉันคนเดียวเท่านั้นที่รู้จักแวมไพร์อย่างแท้จริง เพราะเขาอยู่ต่อหน้าฉันนี่ไงล่ะ ชินจิ นักเรียนชายหล่อเหลาผู้เป็นที่หลงใหลของนักเรียนหญิงทั้งมัธยมคนนั้น เขาได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนมัธยมของฉันและกลายเป็นนักเรียนใหม่ในความดูแลของหัวหน้าห้องอย่างฉัน ไม่ว่าฉันจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม แต่เหนืออื่นใด ชินจิหลงรักเลือดของฉัน ทั้งรสชาติ สี กลิ่น อุณหภูมิของมัน และทุกอย่าง ชินจิแวมไพร์ผู้หล่อเหลาราวกับเจ้าชายแห่งความมืดได้เลือกฉัน และเมื่อเขายื่นข้อเสนอที่งดงาม...ข้อเสนอที่จะมอบชีวิตอันเป็นนิรันดร์เคียงข้างเขาตลอดไปให้กับฉัน ฉันจะทำยังไงดีนะ…แล้วชินจิก็ฝังเขี้ยวลงมาที่ต้นคอของฉัน ร่างของฉันกระตุกวูบ ฉันเจ็บ เขากำลังดื่มเลือดของฉัน แต่ครั้งนี้แปลกเหลือเกิน คมเขี้ยวของชินจิมอบความเจ็บยิ่งกว่าทุกครั้งและลึกล้ำยิ่งกว่าครั้งไหนๆ คงเพราะเขากำลังจะเปลี่ยนฉันให้เป็นแวมไพร์ มืดเหลือเกิน ราวกับแสงต่างๆ กำลังดับวูบไป ชินจิเคยบอกว่าโลกที่มนุษย์เห็นนั้นต่างจากจากโลกที่แวมไพร์เห็น มันมืดและหนาวเหน็บกว่าใช่ไหม ?…