จาก
Fire
and Salt รักร้ายปลายฟ้า
“บางทีบรรยากาศแบบนี้ก็อยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆ
เหมือนกัน ใครก็ได้...”
เงาในกระจกเคลื่อนไหว
รู้ตัวอีกครั้งอเล็กซ์ลุกจากที่นั่งมายืนที่กระจกแล้วเหมือนกัน
เขาจิบแชมเปญและมองออกไปไกลแสนไกล ฉันเกือบจะลืมไปแล้วว่าเขากำลังกักขังฉันไว้
ความงามของโลกเบื้องล่างที่เปล่งประกายทำให้หัวใจของฉันหลอมละลาย
เหมือนหยาดน้ำเย็นยะเยือกที่ซึมทะลุแก้วแชมเปญมาถึงฝ่ามือของฉันและซึมลงไป...
แล้วฉันได้ยินเสียงของอเล็กซ์เอ่ยขึ้นอีก
และครั้งนี้เสียงของเขาดังอยู่ใกล้ๆ “การที่คนซักคนจะมีความสุขได้
ที่จริงก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากมายเลย แค่ได้อยู่ในที่โล่งๆ
นั่งผิงไฟในอากาศที่เยือกเย็น หรือไม่ก็นอนนับดาวแล้วเผลอหลับไป”
“ก็อาจใช่”
“และบางครั้งฉันก็ชอบสิ่งที่โรแมนติกและเรียบง่ายแบบนั้น...”
คำพูดของอเล็กซ์ทำให้ฉันหายใจขาดห้วงและนิ่งอึ้งไป
ฉันข่มตาหลับ ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่จริง เมื่อกี้เขาอาจพูดไปเรื่อย
หรือไม่ก็เป็นฉันที่ฟังผิดไป ทำไมเขาถึงพูดเรื่องนี้กับฉันล่ะ ?
“วิวที่นี่สวยเกินไปจริงๆ”
เขาถอนหายใจราวกับหงุดหงิด “และบางทีก็ทำให้อารมณ์พาไปได้ง่ายๆ”
ฉันเกร็งไปทั้งร่าง
เขาหมายความว่าอะไร...?
“เธอล่ะ” แล้วเขาถามฉัน “ชอบแบบนี้ไหม? ”
“ฉันคงจะชอบมากแน่ๆ
ถ้าไม่ได้มากับนาย...”
ฉันตอบได้ดีทีเดียว
ฉันคิดว่าเขาอยากได้ยินแบบนั้น อยากได้ยินว่าฉันไม่ชอบและต้องฝืนใจ
เพราะฉันยังมีโทษบาปที่ต้องไถ่
แล้วหางตาของฉันก็คล้ายกับเห็นอเล็กซ์ยิ้มเจือจาง
และรอยยิ้มนั้นแฝงความปวดร้าวเอาไว้
“บางทีบรรยากาศแบบนี้ก็อยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆ เหมือนกัน ใครก็ได้...”
“อเล็กซ์...?
“
“แค่ช่วงเวลาสั้นๆ
ก็พอ ไม่ต้องเนิ่นนานเกินไป” ฉันลืมตา
นิ่งมองใบหน้าเสี้ยวข้างที่กำลังราวกับเอ่ยให้เมืองสว่างไสวเบื้องล่างฟัง
“และลืมทุกสิ่งทุกอย่าง เก็บแต่สิ่งที่สวยงามและความทรงจำที่ดีเอาไว้
และไม่ต้องแคร์ข้างวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ไม่ต้องสงสัย ไม่ต้องเจ็บปวด ไม่ต้องคิดอะไร...”
ฝ่ามือของฉันที่ทาบกับกระจกเย็นเยียบ
ทว่าหลังมือกลับสัมผัสถึงฝ่ามืออุ่นของอเล็กซ์ที่เคลื่อนใกล้เข้ามา
และทั้งที่มือของเราไม่ได้สัมผัสกันแต่ฉันกลับกลัวและหวาดระแวง
อเล็กซ์ทำแบบนี้เพื่ออะไร....?
เขากำลังจะแก้แค้นฉันที่ทำร้ายเพื่อนของเขาใช่ไหม...?
แล้วอย่างเชื่องช้าปลายนิ้วของเขาก็แตะเข้ากับปลายนิ้วของฉัน
และฉันไม่ได้ดึงมือของตัวเองออก...ไม่ว่าจะสั่งตัวเองอย่างไร...
แม้จะกลัวแต่ก็อยากจะหยุดเวลานี้เอาไว้...
|