เพื่อน...ความสนิท...ความรัก...ความผูกพัน...
มิตรภาพหลอมรวมพวกเราไว้ด้วยกัน พวกนายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
...ฉันรักนาย...
พวกนายทุกคนดีเยี่ยม เท่ น่ารัก ใจดี และสมบูรณ์แบบไปทุกอย่าง
...พวกเราสนิทกันมากจนบางครั้งเส้นที่ขีดคั่นระหว่างความรักแบบเพื่อนและความรักแบบคนรักก็กลับกลายเป็นแค่เส้นบางๆ...
...แล้วมันก็เริ่มขึ้น...
ริมฝีปากของนิค...งดงามและอุ่นจัด...เคลื่อนมาทาบทับริมฝีปากของฉัน...
ฉันได้ยินเสียงหายใจลึกของเขา...ราวกับจะผนึกสัมผัสที่เขาได้จูบฉันไว้ให้นานแสนนาน
...นิค...
หลายวินาทีผ่านไปเขาก็ถอนริมฝีปากออก...อย่างเนิบช้า
เพื่อที่จะจ้องตาฉันในระยะใกล้ขนาดปลายจมูกแตะกัน เขาไม่ได้แค่บอกรักฉันด้วยบทเพลง
แต่ด้วยความเงียบและการรอคอยด้วย เวลานี้นิคกำลังอ่านและค้นลึกลงไปในหัวใจของฉัน
...ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะมั่นใจที่จะเคลื่อนมาสัมผัสกับริมฝีปากของฉันอีกครั้ง...และครั้งนี้อย่างแน่ใจและลังเลน้อยกว่าเดิม
นิคจูบฉัน...จูบอย่างทะนุถนอมราวกับจูบของเจ้าชายที่ได้เลือกซินเดอเรลลาเป็นคนรัก
...และราวกับมันเป็นแค่การสัมผัสกันของกลีบดอกไม้...
ฉันกำลังจูบกับนิกิต้างั้นเหรอ...?
รู้สึกเหมือนมันเป็นแค่ความฝัน...และเสียงนุ่มแผ่วของเขาที่กำลังเอ่ยขอกับฉันก็เป็นเพียงแค่…
...ความฝัน...?
“ฉันชอบเธอ”
“...”
“คบกับฉันนะ”
แต่ฉันอยากจะรู้ว่าความรักคืออะไร
และที่จริงแล้วฉันรักใคร
ที่สำคัญมันเป็นสิ่งที่ฉันจะต้องตอบด้วยตัวเอง...ด้วยหัวใจของตัวเอง
ในขณะที่ใบเมเปิ้ลเปลี่ยนสีจากเขียวกลายเป็นแดง ร่วงหล่น ถูกกลบฝังในหิมะเพื่อหลับใหล
และผลิเกิดใหม่หลังจากหิมะละลาย
...สุดท้ายแล้วจะเป็นใครที่อยู่ร้องเพลงราพโซดี้แห่งความรักกับฉัน
จับมือฉัน กอดฉัน และร้องเพลง บทนั้นพร้อมกับฉันตลอดไป...
ขอบคุณรีดเดอร์ที่อ่าน Maple Rhapsody ฉบับOriginal Sweet เล่มนี้นะคะ ^^ สำหรับรีดเดอร์ที่สงสัยว่าทำไม
Maple Rhapsody ถึงมี 2 เล่ม คำตอบก็คือเป็น 2
เวอร์ชั่นที่แตกต่างกันนั่นเองค่ะ หากรีดเดอร์เป็นคนโลกสวย
ไม่ชอบความผิดหวังหรือการเลิกกันเลย เวอร์ชั่นนี้คือเวอร์ชั่นของคุณ! เป็นเวอร์ชั่นสุดหวานที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับอีกเวอร์ชั่น
และฉบับ Original Sweet นี้เป็นเวอร์ชั่นที่เคยอัพให้อ่านจนจบใน www.dek-d.com ค่ะ
แต่หากรีดเดอร์ใจแข็ง ทนการบอกเลิกกันได้บ้างและ ชอบความตื่นเต้นท้าทาย เวอร์ชั่นปกติที่ไม่ใช่เล่มนี้คือเวอร์ชั่นของคุณค่ะ
และที่นั่นคุณจะได้พบกับเซธและแคเมรอนอีกครั้งหลังจากที่พวกเขาห่างหายไปนานจนเหมือนตลอดกาล...
ไรท์รักทั้งสองเวอร์ชั่น และหวังว่ารีดเดอร์ก็เช่นกัน ผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้านะคะ
ขอบคุณที่รอคอย Maple Rhapsody ฉบับ E-Book
มานานด้วยกันกับไรท์นะคะ
Have
fun reading and thank you for being my readers!
D a y d r e a m
 |
| Sweet Maple Rhapsody (Original) |
| Daydream |
| www.mebmarket.com |
| ...แล้วมันก็เริ่มขึ้น... ริมฝีปากของนิค...งดงามและอุ่นจัด...เคลื่อนมาทาบทับริมฝีปากของฉัน...ฉันได้ยินเสียงหายใจลึกของเขา...ราวกับจะผนึกสัมผัสที่เขาได้จูบฉันไว้ให้นานแสนนาน หลายวินาทีผ่านไปเขาก็ถอนริมฝีปากออกอย่างเนิบช้าเพื่อที่จะจ้องตาฉันในระยะใกล้ขนาดปลายจมูกแตะกัน เขาไม่ได้แค่บอกรักฉันด้วยบทเพลง แต่ด้วยความเงียบและการรอคอยด้วย เวลานี้นิคกำลังอ่านและค้นลึกลงไปในหัวใจของฉัน ...ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะมั่นใจที่จะเคลื่อนมาสัมผัสกับริมฝีปากของฉันอีกครั้ง...และครั้งนี้อย่างแน่ใจและลังเลน้อยกว่าเดิม นิคจูบฉัน...จูบอย่างทะนุถนอมราวกับจูบของเจ้าชายที่ได้เลือกซินเดอเรลลาเป็นคนรัก ...และราวกับมันเป็นแค่การสัมผัสกันของกลีบดอกไม้...ฉันกำลังจูบกับนิกิต้างั้นเหรอ...? รู้สึกเหมือนมันเป็นแค่ความฝัน...และเสียงนุ่มแผ่วของเขาที่กำลังเอ่ยขอกับฉันก็เป็นเพียงแค่…...ความฝัน...?“ฉันชอบเธอ คบกับฉันนะ” |
 |
|
 |
| Maple Rhapsody เพลงรักใบเมเปิ้ล |
| Daydream |
| www.mebmarket.com |
| คำเตือน!! ฉากแสดงความรักในเรื่องนี้ร้อนแรงกว่าใน Sweet Maple Rhapsody (Original) อาจทำอันตรายแก่เส้นเลือดในจมูกของท่านและทำให้เลือดกำเดาออกได้ ผู้อ่านต้องมีอายุ 15 ปีขึ้นไป“สวยจัง” ฉันพึมพำ เหม่อมองกลีบสีน้ำเงินเข้มลึกล้ำที่แสนน่าหลงใหล บางสิ่งในวังวนที่ลึกลงไปในดอกไอริสทำให้ฉันคิดถึงแคเมรอน “สวยเหมือนทุกอย่างที่นี่ งดงามจนน่าประหลาดใจ...” ฉันจ้องมองแคมม์ “และเหมือนนาย...”แคมม์นิ่งมองฉันยาวนาน ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เกินไปเมื่อฉันเอ่ยขอ “หลับตาสิ...”แล้วเขาหลับตาลงตามคำขอของฉัน ก่อนที่ฉันจะเขย่งเท้าขึ้นจนใบหน้าเกือบจะเคลื่อนสูงขึ้นไปอยู่ระดับเดียวกันกับเขา ฉันยิ้มบางก่อนจะกระซิบออกไป “แคเมรอน ฉันรักนาย...”แคมม์นิ่งไป ร่างสูงคล้ายหยุดหายใจเมื่อฉันเคลื่อนก้านดอกไอริสสูงขึ้นไป ให้ปลายกลีบนุ่มบางแตะแผ่วลงบนแก้มของเขาราวกับจุมพิตที่น่าหลงใหล...“เมื่อกี้...แทนจูบของฉันนะ...”......เจ้าชายนิทรา...ฉันละสายตาจากร่างที่ราวกับรูปปั้นสีขาวไร้ที่ติในแสงแดดอุ่นของยามบ่าย รีบเดินด้วยปลายเท้าไปที่กระเป๋าและหยิบเกมออกมา แล้วฉันก็รีบเดินกลับไปที่ประตู หยุดนิ่งอีกครั้งเมื่อผ่านแคมม์ ร่างนั้นกำลังขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้าตามจังหวะหายใจลึกยาวที่แสดงว่าเจ้าตัวกำลังหลับสนิท เขาหนุนหัวของตัวเองไว้บนแขนข้างหนึ่ง มือข้างซ้ายที่วางราบอยู่บนตัวมีผ้าพันแผลมัดไว้ และผ้าสีขาวนั้นปรากฏเลือดสีแดงซึมออกมาจางๆ เลือดที่ซึมอยู่ไม่ใช่ตำหนิ แต่ทำให้เขาดูแข็งแกร่งและงดงามขึ้นจนยากจะละสายตาไปได้ รู้ตัวอีกทีฉันก็โน้มตัวลงไปใกล้ๆ แคเมรอนแล้ว...ไม่ว่าจะเพราะอะไร รู้สึกราวกับตัวเองคือเจ้าชาย และแคเมรอนคือเจ้าหญิงนิทราแล้วฉันจูบแคเมรอน กดริมฝีปากอย่างแผ่วเบาลงบนริมฝีปากสีแดงเรื่อของเขา ความทรงจำเก่าๆ ที่งดงามราวกับภาพวาดในแสงแดดย้อนกลับมา แล้วเวลาที่เปราะบางนั้นก็ราวกับถูกขึงหยุดเอาไว้ |
|
|
 |
| Vampire and I : รักนายแวมไพร์ของฉัน |
| Daydream |
| www.mebmarket.com |
| ...ใครจะรู้ล่ะว่าโลกของแวมไพร์เป็นยังไง...?…แวมไพร์ เลือด ความงดงาม ชีวิตอมตะ เรื่องพวกนั้นน่ะเป็นตำนานและคำบอกเล่าเกี่ยวกับแวมไพร์ที่พวกเราได้ยินมานานแล้ว แต่มีฉันคนเดียวเท่านั้นที่รู้จักแวมไพร์อย่างแท้จริง เพราะเขาอยู่ต่อหน้าฉันนี่ไงล่ะ ชินจิ นักเรียนชายหล่อเหลาผู้เป็นที่หลงใหลของนักเรียนหญิงทั้งมัธยมคนนั้น เขาได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนมัธยมของฉันและกลายเป็นนักเรียนใหม่ในความดูแลของหัวหน้าห้องอย่างฉัน ไม่ว่าฉันจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม แต่เหนืออื่นใด ชินจิหลงรักเลือดของฉัน ทั้งรสชาติ สี กลิ่น อุณหภูมิของมัน และทุกอย่าง ชินจิแวมไพร์ผู้หล่อเหลาราวกับเจ้าชายแห่งความมืดได้เลือกฉัน และเมื่อเขายื่นข้อเสนอที่งดงาม...ข้อเสนอที่จะมอบชีวิตอันเป็นนิรันดร์เคียงข้างเขาตลอดไปให้กับฉัน ฉันจะทำยังไงดีนะ…แล้วชินจิก็ฝังเขี้ยวลงมาที่ต้นคอของฉัน ร่างของฉันกระตุกวูบ ฉันเจ็บ เขากำลังดื่มเลือดของฉัน แต่ครั้งนี้แปลกเหลือเกิน คมเขี้ยวของชินจิมอบความเจ็บยิ่งกว่าทุกครั้งและลึกล้ำยิ่งกว่าครั้งไหนๆ คงเพราะเขากำลังจะเปลี่ยนฉันให้เป็นแวมไพร์ มืดเหลือเกิน ราวกับแสงต่างๆ กำลังดับวูบไป ชินจิเคยบอกว่าโลกที่มนุษย์เห็นนั้นต่างจากจากโลกที่แวมไพร์เห็น มันมืดและหนาวเหน็บกว่าใช่ไหม ?… |
|
|
 |
| Vampire and I : ซากุระในสายฝน |
| Daydream |
| www.mebmarket.com |
| ยินดีต้อนรับสู่ความมืดที่แสนงดงามและน่าหลงใหล กับนิยายแฟนตาซีรักแนวดาร์คและโรแมนติกที่จะทำให้คุณหลงใหลแวมไพร์…ตลอดไป......“นานะมองลำคอของไซโตะที่สะท้อนแสงหม่นจากหน้าต่าง...ร่างนั้นที่หล่อเหลาจนกลายเป็นความงดงามกำลังหลับใหล......ได้กลิ่นกายของไซโตะ เธอเคลื่อนใบหน้าใกล้เข้าไป…แต่แล้วเธอชะงัก ข่มตาหลับ ก่อนจะผละจากเขาและลุกกลับไปที่เตียงในความมืดและเงียบหลังจากเธอเดินกลับไป ไซโตะลืมตาขึ้น เมื่อครู่นานะมาที่นี่ เขารู้เพียงเมื่อครู่...เธออยู่ใกล้ๆ เขานี่เอง...” หากคุณชอบความมืด ความงดงาม และความลี้ลับ นิยายเล่มนี้คือนิยายสำหรับท่าน“ไซโตะลากตัวนานะกลับมาที่ห้องแล้ว เขาล็อคประตูทันที“ฉันยังออกล่าไม่เสร็จเลยนะ” เธอบอกอย่างเสียอารมณ์ “เปิดให้ฉันออกไป ฉันไม่ฆ่าใครเหมือนแวมไพร์ใจร้ายตัวอื่นหรอกน่ะ”แต่ไซโตะคว้ามือของนานะที่กำลูกบิดประตูและกำลังจะแก้ล็อคออก ก่อนจะดึงมือนั้น ทำให้ทั้งตัวนานะลอยเข้าไปชนกับร่างของเขา“ไซโตะ ?” ร่างสูงรั้งมือของนานะแน่น อีกมือรั้งท้ายทอยใต้เส้นผมดำยาวเข้าไปที่ลำคอของเขาเอง “ดื่มเลือดฉันสิ”“!!?? นาย...”“ดื่มเลือดฉัน” ...ตึกตัก...นานะได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นผิดจังหวะออกไปจากเดิม ไซโตะอยู่ใกล้เกินไป “ฉันไม่แคร์ว่าเธอรู้สึกยังไงกับฉัน ที่ฉันต้องการก็คือฉันไม่อยากให้เธอดื่มเลือดใครอีก” นิ้วเรียวยาวของไซโตะรั้งปกเสื้อของตัวเองลง “ดื่มเลือดของฉันคนเดียวเท่านั้น” |
|
|
 |
| Fire and Salt รักร้ายปลายฟ้า |
| Daydream |
| www.mebmarket.com |
| ...ราวกับเปลวไฟที่งดงามและร้อนแรง ราบกับน้ำเกลือที่แสบซ่านเวลาถูกบาดแผล ความรู้สึกแปลกแบบนี้คืออะไรกันนะเมื่อนายก้าวเข้ามาในหัวใจของฉัน ณ ที่แห่งนี้ ที่ซึ่งหาดทราย พื้นน้ำ และท้องฟ้าโอบล้อมเราไว้......ท่ามกลางเสียงที่ราวกับบทเพลงอันน่าหลงใหลแห่งสายลมและเกลียวคลื่น อเล็กซ์ได้พบกับอัยย์...เขาเกลียดเธอ และเธอเกลียดเขา...เช่นนั้นใช่ไหม...?ทว่าเสียงที่ดังตึกตักอยู่นี้คืออะไร ผิวของร่างที่อุ่นร้อนขึ้น และสัมผัสที่เธอไม่เข้าใจ......สัมผัสที่ราวกับกลีบดอกไม้…“บอกแล้วไงว่าให้เชื่อฟังฉัน”อเล็กซ์หลับตาลงแล้ว และฉันเองก็เช่นกัน ริมฝีปากของเราสองคนสัมผัสกัน กดแนบราวกับเป็นเนื้อเดียว และก็เป็นเช่นทุกครั้ง...มือของอเล็กซ์รั้งใบหน้าและข้อมือของฉันไม่ให้หนีไปไหนทั้งนั้น ราวกับถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนที่ไม่อาจมองเห็นได้จูบที่อ่อนหวานเคลื่อนอย่างแผ่วเบาไปที่แก้มของฉัน ก่อนจะกดแผ่วเรื่อยต่ำลงไปที่ลำคอ ฉันเกร็งและสะท้าน จริงอยู่จูบนั้นยังอ่อนหวาน แต่ทว่า...“อะ...” ฉันหยุดหายใจไปชั่วครู่ ผิวสะท้านเมื่อริมฝีปากของเขามอบจูบที่เจ็บแปลบให้กับฉัน เจ็บราวกับถูกเม็ดทรายที่อาบแดดร้อนกดย้ำลงบนผิวที่แสนบอบบาง... “อะ...อเล็กซ์ เดี๋ยว...”“อย่าขยับ...” เขาปราม เขาไม่อนุญาตให้ฉันขัดขืน มือใหญ่ที่ล็อคข้อมือของฉันแน่น...อีกมือที่เคลื่อนจากที่รั้งใบหน้าของฉันเมื่อครู่ต่ำลงมาเพื่อรั้งร่างของฉัน ริมฝีปากที่สร้างความเจ็บแปลบ...ทว่าก็แสนหวาน ไม่อยากจะเชื่อเลย...คนที่เคยปฏิเสธความรักตลอดมาอย่างเขารู้จักภาษารักที่ลึกซึ้งแบบนี้ได้อย่างไรกัน และทำไมถึงเป็นฉันที่ได้รับการบอกรักที่แนบแน่นเช่นนั้น สัมผัสนั้นรุกเร้าและแสนจะวาบหวามจนทำให้หยาดน้ำตาของฉันรินร่วงลงมาที่อ่อนหวานกว่านี้เชิญท้ายเรื่องนะคะ รางวัลสำหรับรีดเดอร์ที่อ่านจบเท่านั้น พบกันในเล่มค่ะ...อบอุ่น อ่อนโยน และหลอมละลายหัวใจกว่าที่เคยเป็นมา......หลับตา...ปล่อยให้สายลมและคลื่นน้ำทะเลสีฟ้าพัดพาไปไกลแสนไกล... |
|
|
